MÜHİM MESELE
Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.
Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.
Sadece ben. Eğer istersen.
Şimdi bırakabilirsin.
27 Ağustos 2012 Pazartesi
Ses.274
Lan hikaye yazamıyorum artık. Ne aklıma gelirse kendimle dalga geçmeme sebep oluyor. Önceden böyle olmuyordu hiç bana. Çok geriliyorum yazarken. Hatta buna yazarken denmemeli, yazmaya çalışırken daha doğru olur. Çünkü ne zaman yazmak için aklıma bişeyler gelse, hadi lan böyle hikaye mi olur diyorum kendime. Ne boktan bi çukura düştüm ben bilmeden be.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder