MÜHİM MESELE

Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.

Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.

Sadece ben. Eğer istersen.

Şimdi bırakabilirsin.

27 Ağustos 2012 Pazartesi

Islat Damlalarınla Hayatı

Yavaş da olsa, büyüyor o küçük cocuk.
İçeride karanlık da olsa, gözleri açık,
İçinde yokluk da olsa, umuda bakıp,
Arıyor, nerede olacağını, nereye varacağını.

Küçük de olsa, hızlanıyor o büyük adam.
Ardını göremiyor da olsa, gözleri yaşlı,
İçinde hayat da olsa, bedenine bakıp,
Buluyor, neler olduğunu, nereye vardığını.

'' Eğer doğru zamanın işaretini bulabilirsen, yakala onu.
Çünkü bir daha göremeye bilirsin gökkuşağının sihrini. ''

Neye pişman, neye mutlu bilemeden, Geçen,
Hayat senden mi benden mi göremeden, Sonun,
Yakın mı yoksa geçtin mi çoktan hissetmeden.
Islat damlalarınla hayatı.

---

Tırnak içinde olan kısmı okurken bile şu anda, bu ne biçim bi bölümdür arkadaş diye düşünmüyor değilim.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder