Hala uyanık olduğumu bilmek güzel. Hala uyanık kalabiliyor olduğumu hissetmek daha güzel. Ama senin uyuyor olup olmadığını bilmemek, kötü. Sadece kötü hemde. Sanki, göz göre göre ölümünü izletiyorsun gibi geliyor bana. Senin ölmenin senin için hiç bi önemi yokmuş da, sadece ben izlerken acı çekeyim diye ölüyormuşsun gibi geliyor.
Ne kadar bencilce değil mi?
Öyle.
Ama sende bencilsin.
O yüzden seni artık hiç sevemiyorum.
Daha fazla olmuyor.
Eksiltebildiğim kadar da eksiltiyorum.
İstiyor muyum bunu?
Hayır.
Ama eksilmezsen, ben eksiliyorum.
Çaresiz kalıyorum.
Ve ben, çaresiz kaldığımda sadece sana koşmuşken, sen beni hiç bişey yaşamamışız gibi bırakıp gidiyorsun. Ya unutuyorsun, yada senin için gerçekten hiç bi anın önemi yok.
Üzülüyorum.
Sadece üzülüyorum
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder