Karanlıkta yaşıyorsun.
Ve görecek o kadar çok sözün var ki,
Işığı açmaktan korkuyorsun.
Çekeceği acıdan kaçan
Basit, korkak hırsızlar gibi,
Karanlıkta çürüyorsun.
Yak artık ışıkları!
Ne kalacak ki elinde beklersen,
daha fazla yalnızlığında, kederinden başka!?
Kendi surlarının ardında,
Kaybolmuş, çaresizce ağlayan çocuk!
Yalan yaşlarını sildiğin zamanımı,
Alıyorum senden geriye artık.
Yak artık ışıkları!
Ne yaşanacak ki hayatında susarsan
daha fazla krallığında, kaderinden başka!?
Hala söyleyecek bir şeyin kaldı mı?
Ya da söylendiğinde anlayacak onurun?
Seni dinliyorlar hala yarattığın oyuncaklar.
Susma sakın! Onlar sadece sen istediğin zaman varlar!
Gülerek aldığın hayatların sırları,
Biliyorsun, yalanlar saçan ak gözlerine sarılı!
Sana bakıyorlar hala, seni görüyorlar!
Ağlama sakın ! Onlar sadece sen ağladığında varlar!
Yak artık ışıkları!
Gör artık sana neyin yeteceğini.
Tek bir göz yaşına, tek bir yalan.
Ve sen günlerdir ağlıyorsun,
Hiç susmadan.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder