MÜHİM MESELE

Nefes al, nefes ver. Nefes al, nefes ver… Nefes al… ve biraz tut şimdi.

Okudukça ben olacağın bir yer burası. Okudukça beni anlayacağın yer, burası. Belki nefret edeceksin benden beni tanıdığına pişman olarak, belki de beni özleyeceksin yine pişmanlıkla.Ne okuman için bir sebep var, ne de okudukça varacağın bir sonuç.

Sadece ben. Eğer istersen.

Şimdi bırakabilirsin.

11 Nisan 2011 Pazartesi

Ses.105

Ölüm gören insanlar, dengesiz olurmuş.
Hafızasına duyarsız kalabiliyormuş bazen.
Ve bazen, hiç bir şeyi unutmuyormuş.
Bazen hiç umursamaz bi insan olabilirken, bazen özleminden sesinin çıkmadığı geceler oluyormuş.
Sevdiği insan öldüğünde, insan dengesiz oluyormuş.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder