Şiir yazamıyorum senin yüzünden.
Aklımı karıştırmıyorsu çünkü.
Ve karmaşık olan her şeyi normalleştiriyorsun.
Basitleştiriyorsun.
Sana göre ''normal'' olan şeylerin yanına almaya çalışıyorsun beni.
Sanıyorsun ki, benim yada senin yanına gelinmeli birleşebilmek için.
Bunu anlamıyorsun.
Yada ben anlatamıyorum.
Yada böyle saçma bişeyler.
Aslında senden tek bişey isteyebilirim.
Söylediğin şeyleri, lütfen dinle.
Hani artık düşün de konuş falan da demiyorum.
Çünkü biliyorum ki, öfkelenmek yada bilinmiyor olduğunu sanmak tam sana göre.
Ama şunu istiyorum senden, söylediklerini duy ve öyle konuş.
Ben her lafını hatırlıyorum sandığının aksine.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder