Aldığım kararları, artık biraz daha az düşünerek mi alsam acaba¿
Hani o hep bahsettiğim ''doğallık'', çok düşünüp kafa yorduğum için bozuluyor olmasın¿
O yüzden bazen boka sarıyor olmasın hayatım¿
Ama hep sanırdım ki, ilk duyulan ve görülen doğaldır.
Benden başkası için yani.
Benden çıkınca doğaldır derdim.
Benim kafamdayken fikir,insan,düşünce,müzik işlenebilir durumdadır.
Daha hamdır.
Müdahale edilebilir.
İkileme düşmemeliyim bu konuda.
Ama birisinin bana hangi yolun daha güzel olacağını göstermesi lazım.
Göstermesi içinde yanımda olması lazım.
Yanımda olması için de zaman lazım.
Zaman için ise sabır.
Sabır için ise ne lazım bilmiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder