Burada yaşanacak sıkıntı yok gibi gözüküyor. Belki de henüz yeterince aşina olmadığım içindir. Nasılsa aşinalık beraberinde aynılığı getiriyor ve sıradanlık bunaltıcı oluyor. Henüz maruz kalmadım ama yakındır. Dileğim ise, hiç olmaması.
---
Ha zihnim boş mu?
Hiç değil.
Sadece adlandırmamaya çalışıyorum. İsim koydukça oraya yöneliyor çünkü hayat. Şimdilik susmak en mantıklı yol. Önlem alabiliyorsan ne ala, alamıyorsan anı yasa. Farklılıklar yaratılan yerlerdesin.
---
Yeni gitar aldım kendime. Alışmam, benleştirmem birazcık zor oluyor. Ayrıca teller de elimi acıtıyor, biraz da bu yüzden alışamıyorum. Ama göğsümde hissetmeyi çok özlemişim titreşimlerini, ellerimden çıkan seslerin. Eski seslerimi çalmak daha bi keyifli geliyor hatta. İlham olayını henüz çözebilmiş değilim ama dinlediğim şarkıları oturup çalacak vaktim var en azından.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder