İnsan değil de ağaç olsam.
Dallarımın arasından rüzgar esse yapraklarım, çiçeklerim meyvelerim olsa.
Mevsimleri yaşasam...
Köklerimle toprağın derinliklerine sarılsam.
Kuşlar konsa dallarıma, yuva bile yapsalar...
Böcekler, karıncalar yollansalar içime...
Çürütseler oralarımı , ballarım, sakızlarım olsa.
Gövdeme bir insan yaslanıp uyusa...
Ben bunları hiç bilmesem, sadece ağaç olsam..
---
Bu yazıyı tam 5 yıl evvel bi yerlerde görmüşüm, beni uyandırmış ve anlamlandırmışım.
Bütün takıntılarımın, fikirlerimin, sevmelerimin başlangıcı bu yazıydı.
Şu an hatırladım.
Yazı, pek tabi ki Erkan Oğur'un.
Anlam kelimesini, benim için bu kadar anlamlandıran, bu anlama başlatan kişi de, Erkan Oğur'muş.
Bunu unutmuşum.
Şimşek çakarcasına hatırladım.
Mutluyum, bu yazı ile karşılaştığım için.
Mutluyum, 5 yıldır fark etmeden de olsa, bu yazının anlamıyla yaşadığım için.
Mutluyum, bu yazıyı son 5 yılda yaşadıklarımdan önce gördüğüm için.
Belki başka bi insan olabilirdim, belki de insan olamayabilirdim.
Ben bunların hiç birini artık bilemem.
Sadece bir ağacım, benimle beraberken de yaşayan insanlarımın olduğu.
Yaşıyorum, yaşıyoruz ve alışıyoruz.
Mutluyum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder