Kaldırımlara düşerdi ıssız çığlıkları
Kuzgun karası gökteki yağmurların
Sahibi yoktu hiç birinin
Biraz senin, biraz da benim.
Müziklere sinerdi korkunç hayalleri
Yaşanmamış zamanın, bilinir anıları
Korkuyla başladı öfke ile serpildi
Şimdi vicdanlarda mahkum,
Kurtuluşun çığlıkları
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder