Hala çok vakit ayıramıyorum buraya. Kendimi nasıl kötü hissettiriyor anca hayatımı yaşasaydın bilirdin blog.
Nicedir gelemiyorum buraya ama hala aynıyım ben. Çalışıyorum, hala eylemciyim, hala direnişçiyim, hala emek harcıyorum hayatımız için. İşin en güzel yanı ise, yalnız değilmişiz biz. Benim gibi binler varmış etrafımda. Göremiyormuşum sadece. Bunca acı, bunca kayıp bize kazanım olarak böyle döndü. İtildiğimiz yalnızlıktan kurtulduk, acı çekerek, gözlerimiz yaşararak ( biber gazından dolayı ). Mutluyum, çünkü hala ve her zaman bi umut varmış.
---
Sevmek ise hala aynı kişi de sabit duruyor. Karın ağrısı ile birlikte.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder