Denizlerden kalan saçları, bulutlardan elbisesi, güneşten parlak gözleri, ısıtıyor sanki hiç yanmamış gibi yeniden doğmayı bekleyen sevgiyi. Saçlarının serinliğin de, yaşamak. Hiç bitmeyecek tek senfoni, denizlerin sessizliği. Göğsünde düşlemek, uzun sürecek rüyalar gibi hayatları. Kokunda aramak, aslında olası tüm mutlulukları. Gözlerinde bulunmak, arzulamadan gelecek tek sıcak limanı. Senin ellerinden gelecek ya işte, hani bi ihtimal, sen dinleyeceksin ya beni. Umut, bu işte. Umut, hiç haberin bile olmasa da, sensin işte.
Bulutlara yaslan şimdi, kapa gözlerini. Görmediğin tüm rüyaları, yaşa
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder