Yine kirleniyor işte bedenim. Tam da düşündüğüm gibi,sen.
Yine kirleniyor işte hayalim. Tam da unuttuğum gibi,ben.
Aslında, o da ben, bu da sen, şu da biz.
Hepsi aynı yerde, ayrı renkte, üst üste, alt alta.
Karman çorman renkler, her şeydeler. Her yerdeler.
Beyaz oldular. Göz alıcı, can yakıcı beyaz.
Ve biz ise, gökyüzünün yıldızsız, aysız mavisinde, ayrılıyoruz rüyalardan.
Başka insanlara, başka anılara.
En uzağımdasın aslında, tam arkamdasın.
Kokunu koklamıyorum,sesini duymuyorum, yüzünü görmüyorum.
Sadece biliyorum.
Sen benim tam arkamdasın.
Acıyı hissettiğim, güveni hissettiğim tek yerdesin.
Gözlerimin en uzağı, aklımın tek barınağındasın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder